اقتضای عینیاقتضای عینی به عینیت و دلالت مطابقی یک شیء بر شیء دیگر اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفاقتضای عینی، مقابل اقتضای تضمنی و التزامی بوده و در جایی است که مقصود از اقتضا، عینیت باشد، مانند این که کسی ادعا کند امر به شیء، عین نهی از ضد آن است، به این معنا است که برای مثال، وقتی مولا می‌گوید: «یجب علیک الصلوة»، عین این است که بگوید: «یحرم علیک ترک الصلوة». به عبارت دیگر، مقصود از عینیت، همان است که از آن به دلالت مطابقی تعبیر می‌شود و معنای آن دلالت لفظ بر تمام معنای موضوع له است. [۴]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۶، ص۲۱.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۳۳، برگرفته از مقاله «اقتضای عینی». رده‌های این صفحه : اقتضای لفظی
|